De Karmelietenorde, de oudste religieuze gemeenschap die op bijzondere wijze aan Onze Lieve Vrouw is toegewijd, had als bakermat de berg Karmel (Palestina) en als geestelijke vader de profeet Elias (980 v.Chr.), wiens feestdag op 20 juli valt.
Elias aanbad moeder van de Messias
Op 16 juli 2001 was het 750 jaar geleden dat het Scapulier van de Berg Karmel in 1251 door de maagdelijke handen van Maria aan de heilige Simon Stock werd gegeven. Maar de oorsprong van de Orde van de Karmel is veel verder weg, namelijk gesticht door de profeet Elias, die bijna negen eeuwen voor de geboorte van de Heilige Maagd al hulde bracht aan degene die de Moeder van de verwachte Messias zou worden, gesymboliseerd door de “kleine wolk”.
Prof. Plinio als Derde Orde-lid Karmel
Ter herdenking van dit grote Karmelietenfeest schrijven wij hieronder een waardering van Elias, pater et dux carmelitarum (Vader en hoofd van de Karmelieten), afkomstig uit een toespraak die op 27-10-90 werd gehouden door Plinio Corrêa de Oliveira – zelf jarenlang prior van het Sodalitium Virgo Flos Carmeli, van de Derde Orde van de Karmel (de Derde Orde verenigt de leken, terwijl de Eerste de priesters verenigt en de Tweede de nonnen).
De heilige Elias, profeet van de Karmel
Prof. Plinio becommentarieert de volgende passage van de beroemde Jezuïtische exegeet en theoloog Fr. Cornelius a Lápide: “Na de regering van Salomo werd onder de helden en illustere mannen van Israël Elia eminent, die met zijn ijver en zielskracht de door Salomo ingevoerde afgoderij en goddeloosheid uitroeide. ….. God wekte Elia op, die als vuur brandde van ijver voor God en voor de ware godsdienst…… Elia’s ijver doodde meer afgodendienaars dan dat hij bekeerde” (Commentaria in Scripturam Sacram, in Ecclesiasticum, XLVIII, 1).
Wie God liefheeft, bestrijdt zijn tegenstanders
“Het is in de geest van centristisch denkende mensen om te zeggen dat het gepaster is voor een katholiek om op te bouwen dan om te vernietigen. Daarom is het ook gepaster voor hem om zich te bekeren dan om te vechten. En daarom is het beter om een geest van verzoening te hebben, van beminnelijkheid, van welwillendheid, een geest van verwarring, van overgave – omdat het hiertoe leidt – en niet om de tegenstander te bestrijden zoals hij bestreden moet worden.
Cornelius a Lapide
“Dit was een bezwaar dat veel werd gemaakt tegen de oude Legionario [de katholieke krant geleid door Plinio Corrêa de Oliveira in de jaren 1930 en 40] en tegen ‘Katholieke Actie’ in de tijd dat ik er voorzitter van was. Helaas kende ik Cornelius a Lapide toen nog niet. [Cornelis Cornelissen van den Steen 1567-1637, Vlaamse Jezuïet, – red.) Maar Cornelius, wiens autoriteit de wet maakt, gaat er prima mee om en prijst Elias: hij doodde meer afgodendienaars dan hij bekeerde. Nu zou iemand kunnen zeggen: ‘Maar ik weet niet hoe ik deze lofzang op Elia moet rechtvaardigen, want is het niet beter om je te bekeren dan om te vechten?’
Fysieke strijd kan onvermijdelijk zijn
“Ik antwoord: het is duidelijk! Als je iemand kunt bekeren door een goed argument, in plaats van zijn hoofd te doorklieven met een zwaard, bekeer je dan liever. Dat is iets dat door de ogen binnenkomt, je moet wel een barbaar zijn om dat niet te denken. Maar het punt is dat er veel gevallen zijn van mensen die op alle mogelijke manieren kwaad blijven verspreiden, en als ze zich niet bekeren, is het noodzakelijk om ze te bestrijden, omdat ze anders anderen kwaad zullen doen.
Enige remedie tegen hardnekkig kwaad
“In tijden van veel kwaad, van veel decadentie, worden de harten van mensen hard, ze worden ongevoelig voor elk argument, voor elke goede daad, en ze beginnen het kwaad te verspreiden. Om te voorkomen dat ze doorgaan met het verspreiden van kwaad – daarom, uit haat voor het kwaad dat ze doen en uit liefde voor het goede dat ze verliezen – moeten we ze bestrijden. Er is geen andere remedie.”
Elia sneed gangreen uit Israël
“De schuldige van de onderdrukking was niet Elias, het was Salomo, die de zonde begunstigde, die de zonde in de schoot van Israël bracht. Dus als een centrist verontwaardigd is over Elias’ strengheid, kunnen we hem weerleggen door te zeggen: wees verontwaardigd over Salomo’s dubbelzinnigheid. Elias was de arts, de chirurg die, door amputatie, het gangreen dat Salomo in Israël had ingebracht, eruit sneed. Dat is het punt!”
Dit artikel is eerder verschenen in het juli-nummer van Catholicismo in 2001 en overgenomen van pliniocorreadeoliveira.info.